Եվ մեր բյուջեն՝ պարարտ ու հեզ

ՀՀ պետական բյուջեն զարմանալի բան է։ Մերթ ուժասպառ է, մերթ էլ, ասես դյուցազուն, նայած հանգամանքներին։ Ասենք էսպես. երբ հարկ է բարձրացնել մանկավարժների, բժիշկների, գիտնականների, մանկապարտեզի դայակների, «դարանակալ» ոստիկանների, ուղևորատար տրանսպորտի բազմաչարչար վարորդների և այլոց աշխատավարձերը, բյուջեն համեստորեն հեզ է, ինչպես չարքաշ եզը։ Բայց երբ հանդես է, ցուցք և արշավ, չարքաշ եզը վերափոխվում է պատկառազդու վագրի։ Ի՜նչ ահարկու է մեր ցուցքային վագրի մռնչյունը։ Եվ, խնդրեմ, պետբյուջեն կրնկակոխ բաց է, վերցրեք որքան անհրաժեշտ է, մենք գծուծ մեկը չենք, վերցրեք և շարունակեք թատերախաղը՝ «Խամաճիկների նոր հայկական-ոչ պետական» բեմահարթակում։ Ամեն բանի համար վճարված է, վճարել են հարկատուները, դե, նրանց էլ ցուցքի ենք հրավիրում, ընդ որում, անվճար հիմունքներով։ Դե եկեք ու խոստովանեք, հարգարժան բողոքավորներ, մեր անճարակ թամաշավորներն էլ ե՞րբ և էլ որտե՞ղ Նունեի, չլուտ ռուս գեղուհիների և այլ «էլիտարոտների» համերգը հա՛մ կլսեին, հա՛մ էլ իրենց կենդանի կտեսնեին։ Կամ Երևանի տոնը. էստեղ ի՞նչ վատ բան կա որ, խալխն անվճար ուրախանում է, երբեմն էլ ուրախությունից մղկտում, եթե դրամապանակը ցրում են։ Սակայն սա մանրուք է։ Մի խոսքով, մեր բյուջեն ծառայում է ժողովրդին, լիուբոլ ծախսում է ու աչքն էլ չի թարթում։ Հանուն մեզ։ Հանուն մեր երջանկության։ Է, ի՞նչ անենք, որ մեր երջանկության դիմաց պիտի տխրեն մեր թոռները, զի անբնական հատկացումների համար ինչ-որ մեկը երբևէ պիտի վճարի։

Վրեժ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Էլֆրիդա Մելիքյանի Էրգիրն ու Երկիրը
• Կենաց ծառի այգեպանը
• Ողբերգազավեշտ
• Ազգային կապիտալը պետականության անկյունաքար
• Հովվերգական դավադրություն (բացահայտված է ՔՊ-ի հինգերորդ շարասյունը)
• Ֆուտուրիզմից ռեալիզմ («պետականամետ» քրոնիկոն)
• Ողբերգազավեշտ՝ պետականակերտման նվագակցությամբ
• Մշակութային ճակատը երկրի փրկօղակ
• Ռազմաքաղաքական ուխտագնացություն դեպի Վաղարշապատ
• Եվ կրկին կիսալուսին յաթաղանն արյուն է վիթում
• Երկրի կանաչ դեսպանը
• Որդան կարմիր երկիրի երկունքը․ դար XX (էսսե)
• Կերպարվեստի Արարատ երկրում
• Կերպարվեստի Արարատ երկրում
• «Կերպարվեստի Արարատ երկրում»
• Հայաստանը` Կերպարվեստի Արարատ երկիր (հռչակագիր)
• Անատոլի Ավետյանի Վանաձորը, երկիրն ու աշխարհը
• Ակսել Բակունցի հանճարն ուղենիշ է ինձ համար. Արամ Մաշուրյան
• «Սորոսի արտաքսումը»
• «Մի թողեք ճայերը ծիծաղեն» կամ՝ Մուշեղիչին վայել տոն

Մեկնաբանություններ